Ανεπίτρεπτοι αναχρονισμοί εις βάρος ελλήνων πολιτών: μια ελληνική πρωτοτυπία
Γιάννης Κτιστάκις
Δικηγόρος, Γ.Γ.της Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που έχει αναθέσει δικαιοδοτικά καθήκοντα στον Μουφτή: ο νόμος 1920/1991 (αντικατέστησε τον νόμο 2345/1920) αναθέτει στον εκάστοτε Μουφτή την υποχρεωτική εκδίκαση όλων των οικογενειακών διαφορών των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Καμία άλλη χώρα, ούτε η Τουρκία, δεν έχει εμπιστευτεί την απονομή της δικαιοσύνης σε αξιωματούχο του Ισλάμ ή άλλης θρησκείας (στον «Ιεροδίκη»).
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εφαρμόζει τη Σαρία, δηλαδή το δίκαιο του Ισλάμ για τους Μουσουλμάνους πολίτες της: ο νόμος 147/1914, ο οποίος ακόμα διατηρείται σε ισχύ, ορίζει ότι, κατ΄ απόκλιση του Αστικού Κώδικα, η Σαρία διέπει την οικογενειακή κατάσταση (γάμος, διαζύγιο, διατροφή, επιτροπεία, κηδεμονία, ισλαμική διαθήκη, εξ αδιαθέτου διαδοχή) των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ούτε η Τουρκία, δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του εθνικού (κοσμικού) δικαίου της από τους Ιερούς Κανόνες οιασδήποτε θρησκείας (π.χ. το βυζαντινό-ρωμαϊκό δίκαιο).
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Ο αναχρονισμός αυτός, κατάλοιπο της θεοκρατίας και των δομών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες στη ζωή των Μουσουλμάνων γυναικών. Κατά σύστημα οι γονείς τους τις παντρεύουν πριν ενηλικιωθούν ενώ ο Μουφτής-Ιεροδίκης δεν αναζητά ποτέ την πραγματική βούλησή τους. Αλλωστε, αρκετοί γάμοι συνάπτονται διά αντιπροσώπων (αντ΄ αυτών παρίσταται ο παππούς τους, ο θείος τους ή ο αδελφός τους). Οι άντρες τους τις χωρίζουν μονομερώς και αναιτιολόγητα, με απόφαση του Μουφτή-Ιεροδίκη, χωρίς προηγούμενη ακρόασή τους. Ο Μουφτής-Ιεροδίκης δεν επιδικάζει ποτέ διατροφή για τη διαζευγμένη σύζυγο πέραν του τριμήνου από τη λύση του γάμου.
Η Σαρία υπαγορεύει την ανισομερή εξ αδιαθέτου διαδοχή: η θυγατέρα λαμβάνει το ήμισυ του κληρονομικού μεριδίου του υιού. Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή έχει άμεσες επιπτώσεις και στα παιδιά. Όταν οι γονείς τους χωρίζουν (τα διαζύγια των Μουσουλμάνων είναι στη Θράκη έξι φορές περισσότερα από εκείνα των μη Μουσουλμάνων) ο Μουφτής-Ιεροδίκης αναθέτει την επιμέλεια των τέκνων με βάση το αυτοματοποιημένο κριτήριο της ηλικίας: τα αγόρια μέχρι την ηλικία των έξι ετών και τα κορίτσια μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών μεγαλώνουν υποχρεωτικά με τη διαζευγμένη μητέρα. Ούτε ο Μουφτής-Ιεροδίκης, ούτε η Σαρία δεν επιτρέπουν να ληφθεί υπόψη το (μόνο διεθνώς αποδεκτό) κριτήριο του συμφέροντος των τέκνων.
ΟΙ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Το μεγαλύτερο τμήμα της μειονότητας επιθυμεί την κατάργηση του αναχρονισμού αυτού για λόγους πολιτικούς αλλά και πραγματιστικούς. Ο κυριότερος- θεμιτός- πολιτικός λόγος είναι ότι η μειονότητα θέλει να επιλέγει (να εκλέγει) η ίδια τον θρησκευτικό της ηγέτη. Σήμερα, με το πρόσχημα ότι ο Μουφτής είναι δικαστής (Ιεροδίκης) και ότι οι δικαστές στην Ελλάδα δεν εκλέγονται, η Πολιτεία διορίζει τον (εκλεκτό της) Μουφτή, διώκει ποινικά τους αντιφρονούντες Μουφτήδες και στερεί από τη σημαντικότερη θρησκευτική μειονότητα της χώρας το θεμελιώδες δικαίωμά της να επιλέγει, με όποιον τρόπο κρίνει η ίδια, την ηγεσία της!
Ο πραγματιστικός λόγος είναι οι ταχύτατες αλλαγές στο εσωτερικό της μειονότητας. Εδώ και μία δεκαετία, το μέτρο της ποσόστωσης για την ένταξη στα ελληνικά ΑΕΙ των Μουσουλμάνων και το πρόγραμμα για την αναβάθμιση των σπουδών στα μειονοτικά σχολεία έχει συντελέσει τα μέγιστα στον εκμοντερνισμό της μειονότητας. Οι νέοι (αγόρια και κορίτσια) μιλάνε πλέον με άνεση την ελληνική γλώσσα, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συμμαθητές και συμφοιτητές από την πλειονότητα, «σερφάρουν» καθημερινά στο Ιnternet και επιθυμούν να ταξιδεύουν όλο και περισσότερο προς τη Δύση παρά προς την Ανατολή. Είναι επόμενο, λοιπόν, να μην αντιλαμβάνονται σε τι εξυπηρετεί η θεοκρατία της Σαρία και του Μουφτή-Ιεροδίκη, όταν μάλιστα ο τελευταίος είναι δοτός, δηλαδή, ανάχωμα στο δικαίωμά τους για ανάδειξη της (μειονοτικής) ηγεσίας.
Το άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα τούτων είναι η εξαφάνιση των υποθέσεων κληρονομιών (ισλαμική διαθήκη ή εξ αδιαθέτου διαδοχή). Με παρότρυνση των αγοριών τους, οι Μουσουλμάνοι γονείς τους μεταβιβάζουν εν ζωή τα περιουσιακά τους στοιχεία, προκειμένου να μην αφεθεί στον Μουφτή-Ιεροδίκη η δυνατότητα να «αδικήσει» στην κληρονομιά τις αδελφές τους. Αν μπορούσαν, είναι σίγουρο ότι θα επέλεγαν και τον τακτικό δικαστή της Ξάνθης, της Κομοτηνής και του Διδυμοτείχου (της Ορεστιάδας) και τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα για να λύσουν τον γάμο τους και να ρυθμίσουν την επιμέλεια των τέκνων τους.
ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ
Παρά τα «κύματα» εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων, και παρά την αντίθετη επιθυμία της μειονότητας, οι δύο νόμοι για τον Μουφτή-Ιεροδίκη και τη Σαρία διατηρούνται ακόμη στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Είναι ανώφελο να μεταφέρει κανείς σε αυτή τη στήλη τα φαιδρά προσχήματα με τα οποία η κυβερνητική πλειοψηφία και η αξιωματική αντιπολίτευση αρνήθηκαν να αλλάξουν οτιδήποτε σχετικό, όταν το ζήτημα τέθηκε μετ΄ επιτάσεως στο Κοινοβούλιο («Πρόταση Νόμου για τη Ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, θρησκευτικές ενώσεις και κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας», Ολομέλεια Βουλής, 30.3.2006). Αν μπορούσαν;
Το πλέον ανησυχητικό είναι η στάση των Ελλήνων- τακτικών- δικαστών έναντι των ανωτέρω πρωτοφανών παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Αν και ταγμένοι από τον νόμο 1920/1991 και, κατά μείζονα λόγο, από το Σύνταγμα στην προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, «κλείνουν τα μάτια» όταν οι αποφάσεις του Μουφτή-Ιεροδίκη έρχονται ενώπιόν τους για επικύρωση (από τις 2.769 αποφάσεις του Μουφτή-Ιεροδίκη που ήλεγξαν οι τακτικοί δικαστές της Θράκης το διάστημα 1991-2006, μόνον μία έκριναν αντισυνταγματική). Αν τις απέρριπταν, θα προστάτευαν ουσιαστικά αδύναμες και αδικημένες συζύγους και ατυχή τέκνα. Ο δε Αρειος Πάγος, αντί μέσω της επιθεώρησης να θεραπεύσει τα λάθη των κατώτερων δικαστών, κρίνει αντιθέτως ότι ακόμη κι αν η Μουσουλμάνα επιθυμεί, προστατεύοντας τον εαυτό της και τα παιδιά της, να απευθυνθεί στον τακτικό δικαστή, όπως όλες οι λοιπές γυναίκες στη χώρα, για να λύσει τον γάμο της, δεν έχει το δικαίωμα αυτό. Σύμφωνα με το ανώτατο αυτό δικαστήριο της Ελλάδας, όποια γυναίκα γεννήθηκε από Μουσουλμάνους γονείς θα ολοκληρώσει αναγκαστικά τη διαδρομή της στον μάταιο τούτο κόσμο παρέα με τον Μουφτή-Ιεροδίκη και τη Σαρία!
Πηγήhttp://www.hellasonthehttp://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/1004-2010-12-31-16-59-14web.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/1004-2010-12-31-16-59-14
Εικόνα: FRΑΝCΟΙS ΜΟRΙ/AP
Γιάννης Κτιστάκις
Δικηγόρος, Γ.Γ.της Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που έχει αναθέσει δικαιοδοτικά καθήκοντα στον Μουφτή: ο νόμος 1920/1991 (αντικατέστησε τον νόμο 2345/1920) αναθέτει στον εκάστοτε Μουφτή την υποχρεωτική εκδίκαση όλων των οικογενειακών διαφορών των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Καμία άλλη χώρα, ούτε η Τουρκία, δεν έχει εμπιστευτεί την απονομή της δικαιοσύνης σε αξιωματούχο του Ισλάμ ή άλλης θρησκείας (στον «Ιεροδίκη»).
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εφαρμόζει τη Σαρία, δηλαδή το δίκαιο του Ισλάμ για τους Μουσουλμάνους πολίτες της: ο νόμος 147/1914, ο οποίος ακόμα διατηρείται σε ισχύ, ορίζει ότι, κατ΄ απόκλιση του Αστικού Κώδικα, η Σαρία διέπει την οικογενειακή κατάσταση (γάμος, διαζύγιο, διατροφή, επιτροπεία, κηδεμονία, ισλαμική διαθήκη, εξ αδιαθέτου διαδοχή) των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ούτε η Τουρκία, δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του εθνικού (κοσμικού) δικαίου της από τους Ιερούς Κανόνες οιασδήποτε θρησκείας (π.χ. το βυζαντινό-ρωμαϊκό δίκαιο).
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Ο αναχρονισμός αυτός, κατάλοιπο της θεοκρατίας και των δομών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες στη ζωή των Μουσουλμάνων γυναικών. Κατά σύστημα οι γονείς τους τις παντρεύουν πριν ενηλικιωθούν ενώ ο Μουφτής-Ιεροδίκης δεν αναζητά ποτέ την πραγματική βούλησή τους. Αλλωστε, αρκετοί γάμοι συνάπτονται διά αντιπροσώπων (αντ΄ αυτών παρίσταται ο παππούς τους, ο θείος τους ή ο αδελφός τους). Οι άντρες τους τις χωρίζουν μονομερώς και αναιτιολόγητα, με απόφαση του Μουφτή-Ιεροδίκη, χωρίς προηγούμενη ακρόασή τους. Ο Μουφτής-Ιεροδίκης δεν επιδικάζει ποτέ διατροφή για τη διαζευγμένη σύζυγο πέραν του τριμήνου από τη λύση του γάμου.
Η Σαρία υπαγορεύει την ανισομερή εξ αδιαθέτου διαδοχή: η θυγατέρα λαμβάνει το ήμισυ του κληρονομικού μεριδίου του υιού. Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή έχει άμεσες επιπτώσεις και στα παιδιά. Όταν οι γονείς τους χωρίζουν (τα διαζύγια των Μουσουλμάνων είναι στη Θράκη έξι φορές περισσότερα από εκείνα των μη Μουσουλμάνων) ο Μουφτής-Ιεροδίκης αναθέτει την επιμέλεια των τέκνων με βάση το αυτοματοποιημένο κριτήριο της ηλικίας: τα αγόρια μέχρι την ηλικία των έξι ετών και τα κορίτσια μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών μεγαλώνουν υποχρεωτικά με τη διαζευγμένη μητέρα. Ούτε ο Μουφτής-Ιεροδίκης, ούτε η Σαρία δεν επιτρέπουν να ληφθεί υπόψη το (μόνο διεθνώς αποδεκτό) κριτήριο του συμφέροντος των τέκνων.
ΟΙ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Το μεγαλύτερο τμήμα της μειονότητας επιθυμεί την κατάργηση του αναχρονισμού αυτού για λόγους πολιτικούς αλλά και πραγματιστικούς. Ο κυριότερος- θεμιτός- πολιτικός λόγος είναι ότι η μειονότητα θέλει να επιλέγει (να εκλέγει) η ίδια τον θρησκευτικό της ηγέτη. Σήμερα, με το πρόσχημα ότι ο Μουφτής είναι δικαστής (Ιεροδίκης) και ότι οι δικαστές στην Ελλάδα δεν εκλέγονται, η Πολιτεία διορίζει τον (εκλεκτό της) Μουφτή, διώκει ποινικά τους αντιφρονούντες Μουφτήδες και στερεί από τη σημαντικότερη θρησκευτική μειονότητα της χώρας το θεμελιώδες δικαίωμά της να επιλέγει, με όποιον τρόπο κρίνει η ίδια, την ηγεσία της!
Ο πραγματιστικός λόγος είναι οι ταχύτατες αλλαγές στο εσωτερικό της μειονότητας. Εδώ και μία δεκαετία, το μέτρο της ποσόστωσης για την ένταξη στα ελληνικά ΑΕΙ των Μουσουλμάνων και το πρόγραμμα για την αναβάθμιση των σπουδών στα μειονοτικά σχολεία έχει συντελέσει τα μέγιστα στον εκμοντερνισμό της μειονότητας. Οι νέοι (αγόρια και κορίτσια) μιλάνε πλέον με άνεση την ελληνική γλώσσα, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συμμαθητές και συμφοιτητές από την πλειονότητα, «σερφάρουν» καθημερινά στο Ιnternet και επιθυμούν να ταξιδεύουν όλο και περισσότερο προς τη Δύση παρά προς την Ανατολή. Είναι επόμενο, λοιπόν, να μην αντιλαμβάνονται σε τι εξυπηρετεί η θεοκρατία της Σαρία και του Μουφτή-Ιεροδίκη, όταν μάλιστα ο τελευταίος είναι δοτός, δηλαδή, ανάχωμα στο δικαίωμά τους για ανάδειξη της (μειονοτικής) ηγεσίας.
Το άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα τούτων είναι η εξαφάνιση των υποθέσεων κληρονομιών (ισλαμική διαθήκη ή εξ αδιαθέτου διαδοχή). Με παρότρυνση των αγοριών τους, οι Μουσουλμάνοι γονείς τους μεταβιβάζουν εν ζωή τα περιουσιακά τους στοιχεία, προκειμένου να μην αφεθεί στον Μουφτή-Ιεροδίκη η δυνατότητα να «αδικήσει» στην κληρονομιά τις αδελφές τους. Αν μπορούσαν, είναι σίγουρο ότι θα επέλεγαν και τον τακτικό δικαστή της Ξάνθης, της Κομοτηνής και του Διδυμοτείχου (της Ορεστιάδας) και τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα για να λύσουν τον γάμο τους και να ρυθμίσουν την επιμέλεια των τέκνων τους.
ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ
Παρά τα «κύματα» εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων, και παρά την αντίθετη επιθυμία της μειονότητας, οι δύο νόμοι για τον Μουφτή-Ιεροδίκη και τη Σαρία διατηρούνται ακόμη στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Είναι ανώφελο να μεταφέρει κανείς σε αυτή τη στήλη τα φαιδρά προσχήματα με τα οποία η κυβερνητική πλειοψηφία και η αξιωματική αντιπολίτευση αρνήθηκαν να αλλάξουν οτιδήποτε σχετικό, όταν το ζήτημα τέθηκε μετ΄ επιτάσεως στο Κοινοβούλιο («Πρόταση Νόμου για τη Ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, θρησκευτικές ενώσεις και κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας», Ολομέλεια Βουλής, 30.3.2006). Αν μπορούσαν;
Το πλέον ανησυχητικό είναι η στάση των Ελλήνων- τακτικών- δικαστών έναντι των ανωτέρω πρωτοφανών παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Αν και ταγμένοι από τον νόμο 1920/1991 και, κατά μείζονα λόγο, από το Σύνταγμα στην προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, «κλείνουν τα μάτια» όταν οι αποφάσεις του Μουφτή-Ιεροδίκη έρχονται ενώπιόν τους για επικύρωση (από τις 2.769 αποφάσεις του Μουφτή-Ιεροδίκη που ήλεγξαν οι τακτικοί δικαστές της Θράκης το διάστημα 1991-2006, μόνον μία έκριναν αντισυνταγματική). Αν τις απέρριπταν, θα προστάτευαν ουσιαστικά αδύναμες και αδικημένες συζύγους και ατυχή τέκνα. Ο δε Αρειος Πάγος, αντί μέσω της επιθεώρησης να θεραπεύσει τα λάθη των κατώτερων δικαστών, κρίνει αντιθέτως ότι ακόμη κι αν η Μουσουλμάνα επιθυμεί, προστατεύοντας τον εαυτό της και τα παιδιά της, να απευθυνθεί στον τακτικό δικαστή, όπως όλες οι λοιπές γυναίκες στη χώρα, για να λύσει τον γάμο της, δεν έχει το δικαίωμα αυτό. Σύμφωνα με το ανώτατο αυτό δικαστήριο της Ελλάδας, όποια γυναίκα γεννήθηκε από Μουσουλμάνους γονείς θα ολοκληρώσει αναγκαστικά τη διαδρομή της στον μάταιο τούτο κόσμο παρέα με τον Μουφτή-Ιεροδίκη και τη Σαρία!
Πηγήhttp://www.hellasonthehttp://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/1004-2010-12-31-16-59-14web.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/1004-2010-12-31-16-59-14
Εικόνα: FRΑΝCΟΙS ΜΟRΙ/AP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου